Niğde’de Şiir Şöleni

Bu akşam Niğde’de bir ilk yaşandı. 30 farklı şairin kendi şiirlerini sunumlarıyla gerçekleştirilen şiir gecesi tek keimeyle harikaydı. Uzun zamandır böyle duygu dolu bir programa katılmamıştım. Yurdun çeşitli yerlerinden gelen şairlerin yanı sıra Niğde’li şairler de vardı programda.  Kısa adı YAZSANBİR olan Yazarlar ve Sanatçılar Birliği’nin düzenlemiş olduğu bu geceye gidişimiz de biraz ilginç oldu. Şiir ve edebiyatla arası pek de iyi olmayan eşimi ikna etmem gerekti önce, şimdiye kadar beni mutlu edecek hiç bir şeye hayır demedi sağolsun, yine aynı şekilde davranarak sıkılacağını önemsemeden kabul etti. İşin en güzel yanı da program bitiminde hiç sıkılmamış olduğunu ifade etmesiydi.

Salona girdiğimizde program başlayalı yaklaşık 5-10 dakika oluyordu. Hiç de tahmin etmediğim bir şekilde salon tıklım tıklım doluydu ve bir çok insan ayakta hatta salon dışında kalmıştı. Ayakta izlemeyi göze alarak önlere doğru ilerledik. Orada bizi DefterK genel yayın yönetmeni ve aynı zamanda hazırlanan bu güzel programın her aşamasında emeği büyük olan sayın H.İbrahim Tongur Bey karşıladı. Yanında duran mavi kazaklı bir gence hemen 2 sandalye getirmesini söyledi. Hayır dediysek de yolladı. Mavi kazaklı genç sandalye bulamadığını üzgün bir şekilde ifade ederek geri döndü. H.İbrahim Bey ise bizzat gidip bizi mahçup ederek 2 sandalye kapıp getirdi. Daha sonra program başladı. Sunucu Alparslan Ali isminde bir radyo programcısıymış. Programı baştan sona çok profesyonelce götürdü, zaten ses tonuna ve diksiyonuna diyecek yoktu… Şairler alfabetik sırayla şiirlerini ney eşliğinde sundular. Derken bir şair anons edildi, bir baktık az evvel bize sandalye arayan  mavi kazaklı genç 🙂 Çok şaşırdık tabi, demek ki programın her aşamasında onun da emeği büyüktü. İlk mısrasını okuyunca benim şaşkınlığım biraz daha arttı, çünkü okuduğu şiiri dün okumuş ve çok beğenmiştim. Hele ilk mısrası çok hoşuma gitmişti.

İsmen ve cismen bir çoğunu tanımıyorum şairlerin. Ama hepsi de gönül ehli insanlardı. Onları dinlemek; kâh gözlerim dolarak, kâh gülümseyerek bambaşkaydı. Ayrıca şöyle de hissettim; bir kaç yazım DefterK sitesinde yayınlandı bilyorsunuz. Bütün bu insanların yanında benim yazılarım neymiş ki… Biraz eziklik hissettim hatta biraz da utandım. Ve belki de bundan sonra DefterK gibi büyük bir sitede yazmasam daha iyi olacak diye de düşündüm, çünkü onların yanında öyle yetersiz gördüm ki kendimi 🙂 Bize bu güzel geceyi yaşatan, emeği geçen herkese, özel muamelesinden dolayı H. İbrahim Tongur’a, sahne arkasındakilere, programı koordine edenlere,  orda bulunan şairlere, onları yalnız bırakmayarak emeğe saygı gösteren Niğdelilere sonsuz teşekkürler. Hayatımda farklı ve güzel bir pencere açıldı sayelerinde.

Şimdi o mavi kazaklı şairin şiirini burada da paylaşmak istiyorum;

AYRILIK

Ayrılık dediğin yılanlı kuyu

Sen beni Kenan’da Yusuf sanarsın

Verdikçe yokluğun cehennem payı

Şükür deyişimi niye kınarsın?

İblisin secdesi aşka mecburdur

Yunus’un cümlesi aşkla meşhurdur

Sevdanın tamamı aşkla sabırdır

Hicranla ömrümü boşa sınarsın!

Hayal ağacımda kalmadı yaprak

Sükut tarlasında yoruldu toprak

Parçalar kaçıyor tümden koparak

Taneme dokunma, hepten yanarsın!

Mahşer yerinde sevgi sancağı

Altına gelmezin söndü ocağı

Yavrusuz anada bomboş kucağı

Gördükçe âlemde beni anarsın

Balıklar anlarmış derya dilinden

Rızalar sürülmüş vuslat ilinden

Ben yandıııım! dedikçe sevda elinden

Sen gönül tasından ateş sunarsın

Sen gönül tasından ateş sunarsın.

Ali Rıza Kaşıkçı